Οι αναμνήσεις ταξιδιού είναι το καλύτερο δώρο

Οι αναμνήσεις ταξιδιού είναι το καλύτερο δώρο

Προσκεκλημένη ανάρτηση από τη νύφη μου, BrookeLynne Wilcox

Για τα φετινά Χριστούγεννα οι γονείς μου έκαναν ένα οδικό ταξίδι και μας συνάντησαν στο Σεντ Λούις στις 28 Δεκεμβρίου. Οι γονείς μου ζουν στην Καλιφόρνια και εμείς στην ΤΝ. Το δώρο τους σε εμάς ήταν να πληρώσουν για το ξενοδοχείο, το φαγητό και τις περιπέτειές μας. Απλώς έπρεπε να καλύψουμε το γκάζι μας εκεί και πίσω. Για τα χριστουγεννα, Οι αναμνήσεις ταξιδιού είναι το καλύτερο δώρο!

Χρειάζεστε λίγο πειστικό;

Ο Δεκέμβριος μας πριν από τα Χριστούγεννα ήταν αγχωτικός, πιθανώς όχι σε αντίθεση με πολλές άλλες νεαρές οικογένειες. Έρχεται μια στιγμή στην ενηλικίωση που περνάς από το να απολαμβάνεις μαγικές στιγμές στο να νιώθεις την πίεση να τις δημιουργήσεις. Αυτή ήταν μια χρονιά που η πίεση να δημιουργήσω μαγικές στιγμές ήταν μεγάλη για μένα. Ένιωσα ότι δεν είχα τα προσόντα, αλλά κατά κάποιο τρόπο όλα έγιναν καλά στο τέλος.

Είμαι αληθινός εδώ. Ήμουν λιγότερο από ενθουσιασμένος για ένα ταξίδι μετά τα Χριστούγεννα. Όταν μου τηλεφώνησαν οι γονείς μου και με ρώτησαν γι‘ αυτό, άφησα τον ενθουσιασμό τους να με σκάσει και συμφώνησα με ενθουσιασμό σε αυτήν την περιπέτεια. Ωστόσο, τις στιγμές που το άγχος και η πίεση των Χριστουγέννων απειλούσαν να με κυριεύσουν, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχα συμφωνήσει σε κάτι ακόμα. Ευτυχώς, μέχρι την ημέρα των Χριστουγέννων το μεγαλύτερο μέρος του άγχους εξαφανίστηκε και μια μέρα μετά τα Χριστούγεννα βοήθησε επίσης.

Αφήστε τα παιδιά να βοηθήσουν

Άφησα τα παιδιά μου να μαζέψουν μόνα τους και στις 28 Δεκεμβρίου μπήκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε την περιπέτειά μας. Μεγάλωσα κάνοντας οδικές εκδρομές για εβδομάδες κάθε φορά τα καλοκαίρια. Κάτι για ένα οδικό ταξίδι είναι άνετο και οικείο, ακόμα και με όλα τα άγνωστα. Όταν φύγαμε από το σπίτι, οι Χάρτες Google είπαν ότι θα ήμασταν στο ξενοδοχείο ακριβώς την ώρα που μπορούσαμε να κάνουμε check in.

Εξερεύνηση καθ‘ οδόν

Στο δρόμο είδαμε πολλά σημάδια, συμπεριλαμβανομένου ενός για Οικισμός του 1880 της Patti (στο Grand Rivers, KY) που τράβηξε το μάτι του συζύγου μου. Αποφασίσαμε να το ακολουθήσουμε και να το εξερευνήσουμε. Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα πολύ ωραίο pit stop. Περάσαμε 45 λεπτά περπατώντας απολαμβάνοντας τη διακόσμηση των διακοπών και τις βιτρίνες. Επίσης, υπήρχε χιόνι στο έδαφος, έτσι το 5χρονο παιδί μας έτρεχε μια έκρηξη πετώντας χιονόμπαλες με κάθε ευκαιρία. Εκτός από το μπρελόκ που αγόρασα στο κατάστημα με είδη δώρων, δεν ξοδέψαμε δεκάρα. (Μου αρέσει να αγοράζω μπρελόκ σε όλα τα ταξίδια μας για να τα χρησιμοποιώ ως στολίδια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Εάν δεν ψωνίζετε την περίοδο των Χριστουγέννων, τα στολίδια μπορεί να είναι δύσκολο να τα βρείτε, οπότε τα μπρελόκ ή οι καρφίτσες αποτελούν μια εξαιρετική εναλλακτική. Έχω έκανε κυκλικά υφασμάτινα στολίδια για να στερεώσετε τις καρφίτσες.)

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο μια ώρα μετά την πρώτη πρόβλεψη του Google Map. Όταν έφτασαν οι γονείς μου, πήγαμε για φαγητό – Ευχαριστώ τη μαμά και τον μπαμπά για την κάλυψη του λογαριασμού! Είπα ότι το ταξίδι είναι το καλύτερο δώρο ποτέ, σωστά;

St. Louis: Gateway Arch

Την επόμενη μέρα κατευθυνθήκαμε στην καρδιά του Σεντ Λούις αμέσως μετά το πρωινό. Ο μπαμπάς μου είχε ήδη κάνει online κρατήσεις για το τραμ στην κορυφή του σολateway Αρχ. (Εξομολόγηση: Πριν από αυτό το ταξίδι, δεν ήξερα τίποτα για την Αψίδα του Σεντ Λούις εκτός από το ότι υπήρχε. Έμαθα μαζί με τα παιδιά μας την ιστορία και την κατασκευή της.) Αποδεικνύεται ότι το Gateway Arch είναι μέρος του Υπηρεσία Εθνικού Πάρκου. (Γνωρίζατε ότι οι μαθητές της 4ης τάξης μπορούν να λάβουν δωρεάν ετήσιο πάσο εθνικών πάρκων; Τυχαίνει να έχω μαθητή της 4ης τάξης, επομένως τα μελλοντικά μας ταξιδιωτικά σχέδια προσαρμόζονται έχοντας κατά νου αυτές τις πληροφορίες.)

Πώς είναι στο Gateway Arch

Ως εισαγωγή πριν από τη φόρτωση στο τραμ, δίνεται σε όλους μια σύντομη ιστορία και μερικά διασκεδαστικά γεγονότα όχι μόνο για την Αψίδα, αλλά και για τη δεκαετία που κατασκευάστηκε. Κατά τη γνώμη μου ήταν ο σωστός όγκος πληροφοριών για να μην σας υπερφορτώνω και να σας δώσω μια εκτίμηση και ένα πλαίσιο για την εμπειρία που επρόκειτο να έχετε. Το St. Louis Arch είναι πολύ ψηλό, και ήταν λίγο τρομακτικό και επίσης πολύ ωραίο! Το να βλέπεις την κορυφή της αψίδας είναι απίστευτο. Η καμάρα ταλαντεύεται λίγο, κάτι που είναι καλό και ασφαλές, αλλά είναι επίσης μέρος αυτού του «κομματιού τρομακτικού» που ανέφερα ήδη. Μεταξύ της παρουσίασης πριν μπείτε στο τραμ και του υπόγειου μουσείου που εκτείνεται σε όλο το μήκος της αψίδας, μπορείτε πραγματικά να μάθετε πολλά για την ιστορία του πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν αυτό που είναι σήμερα.

Πύλη προς τη Δύση

Ο συμβολισμός της «Πύλης προς τη Δύση» δεν μου χάθηκε. Έχω προγόνους που ταξίδεψαν δυτικά κατά τη διάρκεια της δυτικής επέκτασης και σίγουρα έπαιξαν ρόλο στην εμπειρία μου εδώ. Τόσα συναισθήματα. Δεν εμπιστεύομαι την ικανότητά μου να εκφράσω αυτά τα συναισθήματα με λέξεις, αλλά θα πω το εξής: Το γεγονός ότι οι γονείς μου ήρθαν από τη δύση και ήρθαμε από την ανατολή για να συναντηθούμε στο Σεντ Λούις «η πύλη προς τη δύση» σήμαινε κάτι για μένα. Και ότι όταν λέγαμε αντίο, θα πηγαίναμε ο ένας από τον άλλο σε διάφορα μέρη μιας ενωμένης χώρας. Αυτό με έκανε να νιώσω κάπως.

Πατινάζ στον πάγο πίσω από το Καπιτώλιο

Μόλις φάγαμε στο καφέ κάτω από την Αψίδα, η γιαγιά και ο παππούς μας χάλασαν ακόμα περισσότερο πηγαίνοντάς μας να κάνουμε πατινάζ στον πάγο. Ήταν ένα εποχικό παγοδρόμιο που είχε στηθεί πίσω από το κτήριο του Καπιτωλίου που φαινόταν από την κορυφή της Αψίδας. Μερικοί από εμάς είχαμε μεγαλύτερη επιτυχία από άλλους στον πάγο και όσοι βγήκαμε νωρίς απολαύσαμε να παρακολουθούμε και να επευφημούμε τους άλλους.

Federal Reserve Bank of St. Louis και μια ημερομηνία

Στη συνέχεια περπατήσαμε στην Federal Reserve Bank του St. Louis. Η βόλτα και τα κτίρια ήταν όμορφα. Δυστυχώς, για να μπούμε στο μουσείο έπρεπε να δείξουμε αποδείξεις εμβολίων κατά του Covid και δεν είχαμε όλοι μαζί μας αποδείξεις. Κανείς δεν παραπονέθηκε ότι η βόλτα ήταν για όχι. άξιζε ακόμα τον κόπο. Εκείνο το βράδυ οι παππούδες και οι γιαγιάδες πήγαν τα παιδιά στον κινηματογράφο και ο άντρας μου και εγώ έπρεπε να βγούμε ραντεβού, μόνο οι δυο μας. Είναι κάτι που δεν το κάνουμε αρκετά. Είμαστε οι μόνοι στις στενές οικογένειες μας που ζουν ανατολικά του Μισισιπή και συχνά η επιπλέον προσπάθεια εύρεσης και πληρωμής μπέιμπι σίτερ δεν γίνεται.

Επιστρέφοντας σπίτι

Το επόμενο πρωί η γιαγιά και ο παππούς έπρεπε να απογειωθούν πολύ νωρίς γιατί είχαν μια μεγάλη μέρα οδήγησης μπροστά. Πήραμε το χρόνο μας και βγήκαμε στο δρόμο μετά το πρωινό. Ο σύζυγός μου έκανε μια γρήγορη έρευνα πριν φύγουμε για να δούμε αν θα μπορούσαμε να βρούμε ένα άλλο δροσερό pit stop. Γνωρίζατε ότι οι Χάρτες Google μπορούν να σας πουν το ακριβές σημείο ανάμεσα σε εσάς και τον τελικό προορισμό σας; Μπορεί επίσης να προτείνει άνετα μέρη που αρέσει στους ανθρώπους να σταματούν στο δρόμο σας. Έβρεχε αρκετά δυνατά για το πρώτο μισό της διαδρομής μας, οπότε δεν ήμασταν σίγουροι πώς θα πήγαινε το προγραμματισμένο pit stop μας.

Metropolis, Illinois

Μόλις φτάσαμε, η βροχή σταμάτησε, πράγμα που σήμαινε ότι έπρεπε να βγάλουμε φωτογραφίες με τον Σούπερμαν και τη Λόις Λέιν χωρίς να βρέξουμε πολύ. Έχετε ακούσει ποτέ για το Metropolis, Ill; Δεν είχαμε πριν από αυτό το ταξίδι. Η πόλη του Σούπερμαν, πλήρης με α δροσερό μουσείο αυτό, ναι, πληρώσαμε για να το δούμε. Πήρα και άλλο ένα μπρελόκ.

Κρατικό πάρκο Fort Massac

Εκτός από τον Σούπερμαν, αυτή η μικρή πόλη στο Ιλινόις έχει επίσης ένα παλιό οχυρό με στρατιωτική ιστορία που χρονολογείται από αρκετούς πρώιμους αμερικανικούς πολέμους. Στην έρευνα του συζύγου μου εκείνο το πρωί μάθαμε ότι το αντίγραφο 1802 οχυρό στο Κρατικό πάρκο Fort Massac έκλεισε για επισκευές. Ωστόσο, βλέποντας ότι ήταν απέναντι από το Sonic όπου πήραμε το γεύμα, αποφασίσαμε να δούμε τι μπορούσαμε να δούμε. Απολαύσαμε την όμορφη θέα στον ποταμό Οχάιο και μπορέσαμε να περπατήσουμε έξω από το ανακατασκευασμένο οχυρό και να κάνουμε μερικές άλλες μικρές ανακαλύψεις.

Ανακαλύψαμε επίσης ότι το κέντρο επισκεπτών ήταν ανοιχτό χάρη σε μια έκτακτη ανάγκη στο μπάνιο. Αποδείχθηκε ότι ήταν ένα πολύ ωραίο κέντρο επισκεπτών. Έτσι περάσαμε χρόνο διαβάζοντας ενώ τα παιδιά διασκέδαζαν με μερικές από τις διαδραστικές οθόνες. Τελικά μαζευτήκαμε όλοι πίσω στο αυτοκίνητο και οδηγήσαμε άλλες τρεις ώρες σπίτι.

Γιατί οι αναμνήσεις ταξιδιού είναι το καλύτερο δώρο ποτέ

Θέλω να μοιραστώ ένα ακόμη πράγμα που αφορά λιγότερο την περιπέτεια και τα ταξίδια και περισσότερο τη ζωή και τη μητρότητα. Αυτό το ταξίδι ήταν μια υπέροχη στιγμή της μαμάς για μένα. Μερικές φορές τις αναφέρω ως στιγμές σούπερ μαμάς, αλλά δεν είναι ότι είχα στιγμές σούπερ μαμάς. Απλώς διασκέδαζα που ήμουν η μαμά των παιδιών μου. Αυτό το ταξίδι ήταν ένα ταξίδι όπου έπρεπε να κάνω παρέα με τα παιδιά μου. Μου άρεσε να κάνω παρέα με τους ανθρώπους που είναι τα παιδιά μου.

Ως μαμά, δεν είναι δουλειά μου να είμαι φίλη των παιδιών μου. Ωστόσο, μερικές φορές είναι πολύ ωραίο να μοιράζεστε στιγμές φίλων με τα παιδιά σας. Αγαπώ τα παιδιά μου και από εκεί και πέρα, νομίζω ότι τα παιδιά μου είναι πραγματικά κουλ άνθρωποι. Είναι τόσο ωραίο να τους βλέπεις να γίνονται οι άνθρωποι που είναι. Οπότε ναι, δεν νομίζω ότι θα διασκέδαζα περισσότερο σε ένα ταξίδι κοριτσιών από ό,τι σε αυτήν την οικογενειακή περιπέτεια όπου, ναι, ήμουν ακόμα στο καθήκον της μαμάς. Έτσι… ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γονείς μου που μου έκαναν αυτό το ανεκτίμητο δώρο που θα κρατάω αναμνήσεις για το υπόλοιπο της ζωής μου. Γι‘ αυτό ακριβώς οι αναμνήσεις ταξιδιού είναι το καλύτερο δώρο ποτέ.

Θέλετε να διαβάσετε άλλες αναρτήσεις της BrookeLynne Wilcox;

Imagination Travel: Adventures With Your Children

Οδικό ταξίδι για νήπια — Τρελός ή ικανός;

Γαλλία: Η πρώτη φορά

Colonial Williamsburg: The One Thing to Do in Williamsburg